ای کاش دانه‌ای از آن ماسه‌ها بودم

به گزارش معاونت فرهنگی و روابط عمومی ستاد بازسازی عتبات استان کرمان، بازسازی عتبات که آغاز شد، تعدادی از هموطنان در قالب مدیر، مهندس، تکنسین، کارگر و دیگر عناوین مربوطه توفیق یافتند راهی کربلای معلا شوند و در جوار آن بارگاه نورانی به عشق سید و سالار شهیدان روزهایی از عمر خود را به امر بازسازی، ترمیم و توسعه‌ی حرم مطهر بگذرانند و ذخیره‌ای برای آخرت خود کسب کنند.

طبیعی است که این کارها به نیروی فنی خود نیاز دارد و باید دید که قرعه‌ی این خادمی به نام چه کسانی رقم می‌خورد و ان‌شاالله که قدردان این فرصت‌ها بوده و هستند.

اما گاهی می‌شنویم که مصالح به‌کار رفته در این بازسازی‌ها هم گویا انتخاب شده هستند. مثلا چند روز گذشته با خبر شدیم دو تریلر ماسه‌ی شسته از معادن گلومک کرمان با بسته‌بندی خاص، بارگیری و جهت مصرف در پروژه‌ی اتصال سرداب‌های حرم مطهر امام حسین(ع) به کربلا ارسال شده‌اند.

با خود می‌گویم این هم سعادت می‌خواهد که ماسه‌ای از معادن کرمان باشی و یکی از عاشقان اباعبدالله برای بازسازی حرم هدیه‌ات نماید و این‌گونه در حرم سیدالشهدا ساکن شوی.

و یا خبری که از ارسال یک تریلر انواع مصالح و مواد آب‌بندی، روغن روان‌کننده‌ی بتن، آهن‌آلات و سایر مواد مصرفی به میزان 25 تُن جهت استفاده در پروژه‌های بازسازی عتبات حکایت دارد.

و جالب‌تر این‌که همه‌ی این مصالح از محل نذورات و کمک‌های  مردمی تهیه شده که هم رونق اقتصادی دارد و هم گویای مردمی بودن امر بازسازی عتبات است.