مرحله دوم باز کردن قطعات گنبد حرم مطهر امام حسین(ع) در کرمان انجام شد

به گزارش معاونت فرهنگی ستاد بازسازی عتبات عالیات کرمان، چه زود گذشت روزهایی که فریم ساخته شده در کارخانه اُتک تهران، در اراک گالوانیزه و برای ساخت و نصب قطعات بتنی روی آن، در زمین معراج شهدای کرمان، برپا شد.

رهگذران با دیدن این فریم فولادی، بعضاً با خود فکر می‌کردند حتماً گنبد یکی از مساجد شهر است که این‌جا ساخته می‌شود.

بیش از چهار سال کارگران، مهندسان و مشاوران تلاش کردند و تکه‌تکه، این گنبد را با سیمان و فولاد و بتن قامت بخشیدند.

بیش از چهار سال رهگذران، تکمیل این پازل مملو از عشق را مرحله به مرحله و ذره‌ذره دیدند و برای تکمیلش انتظار کشیدند.

بیش از چهار سال بابهانه و بی‌بهانه، گروه‌گروه عاشقان حسین(ع) آمدند و زیر خیمه‌ی آن حضرت زیارت عاشورا خواندند، بر سر و سینه زدند، بر آن قطعات گنبد بوسه زدند و کربلایش را فریاد کشیدند.

بیش از چهار سال در همین نزدیکی، در کنار معراج شهدای کرمان، کارگاه‌هایی برپا بود و مقدمات ساخت گنبد را فراهم می‌کردند.

خب حتماً انتخاب شده بود که سیمان و آهن و مس و دیگر ملزومات، هر کدام از کجا و چگونه تهیه شوند.

دفتری هم برقرار بود تا آن‌ها که نذر عشق دارند، مراجعه کنند و در این ضیافتی که ملائکه شاهد و ناظرند، شریک شوند.

هر کسی به اندازه وسع مالی و معنوی خودش سهیم شد. از هزار تومان تا صد میلیون تومان و بیشتر؛ از یک جفت گوشواره‌ی گوش دخترکی تا همه‌ی طلاهای بانویی که سال‌ها ذره‌ذره اندوخته و یک‌جا هدیه کرده بود بی‌آنکه نگران اوضاع اقتصادی فردای خود باشد. گویا ایمان داشت که خود را بیمه‌ی عشق می‌کند.

نذورات مردمی از حوزه کرمان خارج شد و عاشقان حسین(ع) در کل کشور و دلباختگان آن حضرت در دنیا را فرا گرفت.

بیش از چهار سال خبرنگاران و گزارش‌گران، خط‌ به خط نوشتند و مخابره کردند خبرها را از گنبدی که میهمان شهرمان کرمان است. گنبدی که حالا تمام قد، جلوه‌ می‌نماید و کم‌کم برای استقرار در مکان و مأوای خود آماده می‌شود.

خدایا! چه حکمتی دارد که در طول سالیان سال، مردم مومن کرمان همواره در ساخت و بازسازی این گنبد و بارگاهش سهیم بوده‌اند؟

حسین(ع) با دل و جانِ این مردم چه کرده که این‌گونه پیوندی محکم با او بسته‌اند؟ این سعادت از کجا و چگونه نصیب این مردم شده؟

ای کاش اجازه داشتم تا از اخلاص و تلاش بی‌وقفه‌ی مردی بنویسم که سلول‌های وجودش “حسین” را می‌خواند و با پیکری که رسم جانبازی از ابوالفضل‌العباس(ع) آموخته، پابه‌پای مهندسان و کارگران در کربلا و کرمان به ارباب خود خدمت می‌کند. مردی که سینه‌اش محرم صدها کرامت و راز نگفته و نهفته است.

مدتی است که این سفره‌ی معنوی گسترده در کرمان، در حال برچیدن است. خدا را شاکریم بابت این لطف و محبت و دل‌گیریم از این‌که باید با این گنبد باعظمت خداحافظی کنیم.

در این مدت چه نجواهای عارفانه و عاشقانه‌ای در گوش جانِ قطعات بتنی، فولادی و مسی گنبد خوانده شد و چه طلب شفاعت‌هایی بر آن‌ها نوشته شد که خود حدیث مفصل دارد.

همین چند روز پیش بود که در اوائل محرم قطعاتی از گنبد ساخته شده برای حرم مطهر امام حسین(ع) باز و بارِ هشت تریلی شد و به کربلا منتقل گردید. و حالا در ادامه، قطعات دیگری از گنبد در حال جداسازی از فریم فولادی است تا به سرزمین نینوا ارسال و پس از انجام مقدمات، بر بارگاه سیدالشهدا نصب شوند.

قطعاتی هم که مانده بود، طی دیروز و امروز باز شدند و به‌زودی با خط ترانزیت کرمان-کربلا به آن قطعه‌ی بهشتی در زمین منتقل می‌شوند و پس از آن نوبت فریم فولادی است که باز شود و راهی دیار جانان گردد و آن‌جا قطعات بتنی را در آغوش گرفته و جلوه‌ی گنبدی را به نمایش بگذارد که خشت‌های طلا زینت‌بخش آن می‌شوند.

از خدا بخواهیم این گونه توفیقات را از مردم شریف استان‌مان کرمان، نگیرد و همواره به اشکال مختلف خادم اهل بیت(ع) بالاخص حسین(ع) باشیم.ان‌شاالله