اتاقی که مسجد، امامزاده و حرم نیست اما مقدس است

به گزارش معاونت فرهنگی ستاد بازسازی عتبات عالیات کرمان، وارد محوطه که می‌شوی، اتاقی را می‎بینی که سردر آن نوشته: با وضو وارد شوید.

خب البته انسان همیشه باوضو باشد خیلی خوب است، انسان وقتی به مکان‌های مذهبی و مقدس مثل مساجد و حرم ائمه(ع) وارد می‎شود، مستحب است که وضو داشته باشد. وقتی که می‌خواهد در قد قامت نماز، مقابل خدا او را حمد و ثنا گوید و در سجده‌ی بندگی خدا را پاک و منزه بخواند و در قنوت عشق دست نیاز به درگاه بی‌نیاز بگشاید، باید وضو داشته باشد.

اصلاً وضو با نیت قربة‌الی‌الله، خودش نوعی عبادت است و حضور با وضو در برخی مکان‌ها به خاطر قداست آن مکان‌هاست و برای این است ‌که انسان بهتر بتواند از فیض ارتباط معنوی بهره‌مند شود.

آری! از اتاقی نوشتیم که مسجد و امام‌زاده و حرم نیست، اما مقدس است و بر سر در آن نوشته با وضو وارد شوید.

این اتاق به اتاق تربت معروف است. گاهی برخی از میهمانان و بازدیدکنندگان را به این اتاق برده و با توضیحات یکی از مسئولین روح و روانش را مورد بهترین پذیرایی قرار می‌دهند؛ به‌طوری که اشک پهنای صورت میهمان را می‌شوید و دلش را با طی‌الارض به کربلای حسین(ع) متصل می‌کند.

وارد این اتاق که می‌شوی، در نگاه اول جعبه‌های چوبی را می‌بینی که در هر کدام مقداری تربت ریخته و روی آن شمارها و مشخصاتی ثبت و روی هر کدام از جعبه‌ها یک قرآن گذاشته شده است.

مسئول مربوطه ضمن توضیحات، می‌گوید: هم‌زمان با شروع ساخت گنبد جدید برای حرم مطهر سیدالشهدا(ع) در کرمان، ضروری بود که ستون‌های اطراف ضریح که قرار است بار گنبد جدید را هم تحمل کنند، مقاوم سازی و لاغر سازی شوند. برای این کار مهندسین مشاور طرح، درخواست نمودند که آزمایشاتی روی خاک بنای حرم انجام دهند. باید خاک زمین مورد آزمایش قرار می‌گرفت. تکنسین‌های ما با دستگاه‌های ژئورادار که می‌تواند تا عمق 50 متری زمین را کاوش کند، اقدام به اسکن از قسمت‌های مختلف حرم کردند. پس از آن کار نمونه‌برداری از تربت حرم از پشت‌بام حرم و از ستون‌های اطراف ضریح با دستگاه کربارل تا عمق 26 متری انجام شد و از خاک‌های آن جهت انجام آزمایش به کرمان انتقال یافت. خاکی‌هایی که این‌جا در این جعبه‌ها مشاهده می‌کنید، بخشی از خاک‌هایی است که از نزدیک‌ترین قسمت به قبر مطهر برداشته شده و در مجهزترین آزمایشگاه‌ مکانیک خاک کرمان مورد بررسی و آزمایش قرار گرفته است.

 با شنیدن این توضیحات، میهمانان که خود را در حال و هوای زیارت کربلا می‌بینند، اشک‌هایشان بی‌اختیار سرازیر می‌شود. اما وقتی توضیحات به بخش دیگری می‌رسد که از استشمام عطر خوشی در این کاوش‌ها خبر می‌دهد، شانه‌های میهمانان به لرزه می‌افتد و حسرت نگاهشان می‌رود که این خاک‌ها را سرمه چشم کند.

وقتی مسئول مربوطه از تغییر رنگ بخشی از این خاک در عاشورا خبر می‌دهد، ریزش وجود میهمانان را در پای حرمت و عظمت این خاک پاک و مقدس می‌توان مشاهده کرد، انگار در خود مچاله می‌شوند، دیگر جز حسین(ع) و یارانش در کربلا، چیزی به چشمشان نمی‌آید. این خاکِ بخشی از قتلگاه حسین(ع) است که در مقابلشان قرار دارد. کربلا نرفته، کربلایی می‎شوند، حرم نرفته، زائر می‌شوند و عاشورا ندیده، عاشورایی می‌شوند.

حالا همه‌ی وجوشان گوش است تا بشنوند از ماجرای این تربت که در گوشه‌ی محوطه ستاد بازسازی عتبات کرمان، به زیارتگاهی تبدیل شده است.

پس بی‌جهت نبود که بر سر در آن نوشته‌اند: با وضو وارد شوید. این‌جا اتاق تربت است.